Na Warmii powstała pasieka Tikkurila
Od lat naszą misją jest tworzenie rozwiązań zgodnych ze zrównoważonym rozwojem. Wdrażamy innowacje branżowe, które udowadniają, że można tworzyć piękne wnętrza i dbać o estetykę wokół domu, wykorzystując produkty wytwarzane z poszanowaniem zasobów naszej planety i zdrowia ludzi.
Angażujemy się również w działalność na rzecz natury poprzez aktywne wspieranie proekologicznych inicjatyw. Od ponad roku Tikkurila jest dumnym opiekunem pasieki na Warmii, prowadzonej przez doświadczonych pszczelarzy z Fundacji Ekologicznej Pszczoła Musi Być.
Dbajmy o owady zapylające – bez nich nie ma przyszłości
Skupiliśmy się na działalności pomocowej obejmującej owady zapylające, czyli między innymi pszczoły dzikie i miodne. To zapylaczom zawdzięczamy plonowanie roślin rolnych, rozwój bioróżnorodności czy dobrą kondycję obszarów leśnych.
Nasze wsparcie umożliwia fundacji realizowanie projektów edukacyjnych uświadamiających, jaką ważną rolę pełnią w środowisku zapylacze. Dotarcie z tym przekazem do szerokiego grona odbiorców może pozwolić na ukształtowanie postaw, dzięki którym te niewielkie, ale jakże pożyteczne i pracowite stworzenia będą mogły żyć bezpiecznie.
Ule w kolorach Tikkurila
Celem naszych działań jest także pomoc fundacji we współtworzeniu środowiska sprzyjającego owadom zapylającym poprzez zakładanie łąk kwietnych i pasiek. Na Warmii w 2022 r. powstała pasieka Tikkurila składająca się na początku z 5 uli wykonanych z lokalnego drewna, tradycyjną metodą — do wnętrza użyto lipy, natomiast z zewnątrz pokrywa je sosna. Kontynuując współpracę, zdecydowaliśmy się na powiększenie pasieki o następne 3 ule.
Zewnętrzna część uli została pomalowana cieszącą się od lat zaufaniem pszczelarzy wodorozcieńczalną emalią Tikkurila Everal Aqua, która jest przyjazna i bezpieczna dla zdrowia i środowiska, w tym dla zamieszkujących ule pszczół.
Malowanie ula ma znaczenie nie tylko estetyczne – pszczoły doskonale zapamiętują wzory geometryczne i dobrze widzą jasne kolory, dlatego odpowiednie zdobienie może pomóc im w powrocie do domu z transportem nektaru, pyłku czy wody. Przy malowaniu uli ważniejsze od samej barwy jest to, by w pasiece ule były różne. To zmniejsza szansę na pomylenie się pszczoły. Kwiatki, wzorki, chmurki czy ilustracje owoców mogą być motywem umieszczanym na ulach. Nie jest ważne, czy wzory są geometryczne czy wybierzemy "naturalne" motywy. Pszczoły bardzo dobrze zapamiętują kształty i to nawet te najbardziej skomplikowane!
Do zasiedlenia uli wykorzystano odkłady pszczele, czyli młode rodziny, pobrane z innych uli Fundacji.
Cała pasieka nastawiona jest na działalność ekstensywną. Jej głównym celem nie jest produkcja miodu — choć i ona ma oczywiście miejsce — ale powiększanie populacji pszczół. Również ule Tikkurila są wykorzystywane w tym celu i służą do pozyskania nowych pszczół i zakładania nowych uli.
W kolejnych etapach współpracy nacisk kładziony będzie na działania edukacyjne, współpracę przy zakładaniu miododajnych łąk oraz propagowanie i stawianie domków dla owadów.
Co się dzieje w zimie w zamkniętym ulu?
Gdy nadchodzi zima w ulu trwa cicha walka o przetrwanie. Pszczoły obsiadają ramki bardzo ciasno, tworząc kłąb. W jego centrum znajduje się matka – to od niej zależy odrodzenie się rodziny na wiosnę, a więc trzeba ją bezwzględnie chronić. W tym celu robotnice wytwarzają w ulu odpowiednią temperaturę – od 20 do 35°C, w zależności od miejsca w kłębie. Robią to przy pomocy własnych ciał i sprawiedliwie zamieniają się miejscami, aby każda miała szansę ogrzać się bliżej środka.
Błędne jest przekonanie, że pszczoły zasypiają – gdyby tak było, nie byłby im potrzebny pokarm. Tymczasem robotnice i matka nie śpią i w ciągu kilku miesięcy konsumują magazynowane pracowicie zapasy, a także syrop cukrowy, w który na zimę wyposażył je pszczelarz, po podebraniu miodu.
Dzikie zapylacze również potrzebują naszej pomocy
W Polsce żyją setki gatunków zapylaczy innych, niż pszczoła miodna. W przeciwieństwie do niej nie mogą liczyć na opiekę w pasiekach, dokarmianie, podawanie leków, chronienie przed pasożytami i chorobami.
Czy wiecie, że do zapylaczy należą również chrząszcze, bzygi, mrówki, a nawet osy i szerszenie? One wszystkie odgrywają swoją rolę w ekosystemie!
Łąki, nieużytki, ogrody, przydomowe sady, rabaty – w każdym z tych miejsc to dzikie zapylacze w dużej mierze odpowiadają za bioróżnorodność. Zapylają rośliny, za którymi pszczoły nie przepadają, których nie mogą zapylić ze względu na budowę kwiatu, albo warunki, w których rosną rośliny.
W przeciwieństwie do pszczoły miodnej, która specjalizuje się w polach uprawnych, odpowiadając za resztę ekosystemu pracują w dni chłodne, pochmurne, wietrzne, deszczowe, a nawet nocami!
Wszystkim owadom zagraża działalność człowieka, taka jak likwidowanie zadrzewień śródpolnych i zaorywanie miedz, nadmierne stosowanie środków owado- i chwastobójczych, monokulturowa uprawa roślin, zmiany klimatyczne i zanieczyszczenie środowiska.
Co możemy zrobić?
Możemy im pomóc przez edukację, rozmawianie o tym problemie, dołączając się do działań proekologicznych! Z Fundacją Pszczoła Musi Być pracujemy właśnie nad tym – by dzikie owady, te tysiące gatunków szerzej nieznanych, niedocenianych, ignorowanych, otrzymały naszą pomoc.
Pomóc może każdy – i to bez większego wysiłku. Wystarczy posadzić w ogrodzie czy na balkonie rodzime rośliny miododajne i postawić w pobliżu hotel dla owadów. Można też po prostu zrezygnować z częstego i niskiego koszenia trawnika oraz ze stosowania sztucznych środków ochrony roślin (warto wybrać ich naturalne odpowiedniki, nie mniej skuteczne, a przyjazne owadom, roślinom i samym ludziom).
W harmonii z naturą
Idea troski o środowisko i zdrowie ludzi oraz szeroko rozumianego zrównoważonego rozwoju jest wpisana w DNA naszej działalności. Nasze farby Tikkurila Optiva dowodzą, że nie trzeba szukać kompromisów, lecz można cieszyć się najwyższą jakością, jednocześnie dbając o nasz wspólny dom, Ziemię.
Chcesz dowiedzieć się więcej, jak żyć w zgodzie z naturą? Zapisz się do newslettera i pobierz ebook „W harmonii z naturą”.
